Ναύπλιο – Τολό | Καλοκαίρι

Αναχώρηση από τα γραφεία μας στις 05.30 το πρωί. Περνώντας από Λάρισα, Λαμία, Θήβα, Ισθμό της Κορίνθου και κάνοντας τις απαραίτητες στάσεις για καφέ και φαγητό, φτάνουμε στις Μυκήνες. Οι «Πολύχρυσες Μυκήνες» αποτελούν ένα από τα πιο ξακουστά βασίλεια των αρχαίων χρόνων. Χρονολογούνται από την 2η χιλιετία π.Χ. και η περίοδος από το 1600 π.Χ. ως το 1100 π.Χ. έμεινε γνωστή ως «μυκηναϊκή» λόγω της ανάπτυξής της. Ήταν το βασίλειο του Αγαμέμνονα, αρχιστράτηγου της Τρωικής εκστρατείας, και μία από τις μεγαλύτερες πόλεις – κράτη της Πελοποννήσου. Τα Μυκηναϊκά τείχη αποτελούνται από τεράστιους ογκόλιθους που προστάτευαν την πόλη από οποιαδήποτε επίθεση και αποτελούν πρότυπο αρχιτεκτονικής ακόμα και σήμερα.

Από τις ανασκαφές έχουν έρθει στην επιφάνεια πολλά ευρήματα κατά κύριο λόγο χρυσά (αντιπροσωπευτικό δείγμα το «προσωπείο του Αγαμέμνονα»), τα οποία φιλοξενούνται στο μουσείο του αρχαιολογικού χώρου αλλά και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Θα δούμε την επιβλητική πύλη των Λεόντων, τον θολωτό τάφο του Ατρέως, τα Κυκλώπεια Τείχη και την Υπόγεια Δεξαμενή των Μυκηνών. Θα συνεχίσουμε τη διαδρομή μας προς την περιοχή του Ναυπλίου και θα καταλήξουμε στο γραφικό Τολό για να τακτοποιηθούμε στο ξενοδοχείο. Το βράδυ θα απολαύσουμε το δείπνο μας και θα έχουμε χρόνο στην διάθεσή μας για μια όμορφη βόλτα κατά μήκος της παραλίας.

Αφού πάρουμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο, θα ξεκινήσουμε για την προαιρετική μας εκδρομή στα δύο πανέμορφα νησιά του Σαρωνικού. Πρώτος μας σταθμός η κοσμοπολίτικη Ύδρα, η αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού. Το ιδιαίτερο χρώμα της, το γραφικό λιμάνι, τα εντυπωσιακά αρχοντικά, τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα πλωτά ταξί και τα βαρκάκια των κατοίκων του που αποτελούν το δημοφιλέστερο μεταφορικό μέσο, θυμίζουν κάτι από Βενετία. Μπορεί να μη φημίζεται για τις παραλίες της, όμως η αρχοντική της ομορφιά και η κοσμοπολίτικη κομψότητά της σαγηνεύουν τον επισκέπτη από τη στιγμή που θα φτάσει στο Λιμάνι. Τα εντυπωσιακά αρχοντικά από τα οποία ξεχωρίζουν εκείνα των Τσαμαδού – που στέγασε τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων αμέσως μετά την Επανάσταση – και Τομπάζη, το οποίο στεγάζει παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών από το 1936. Στην «ενδοχώρα», βρίσκεται το Αρχοντικό Λαζάρου Κουντουριώτη, που λειτουργεί σήμερα ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Όσο μπαίνετε στον οικισμό, η βόλτα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, περνώντας πλάι από λουλουδιασμένες αυλές και ασβεστωμένα σπιτάκια. Αξίζει επίσης να επισκεφτείτε το Ιστορικό Αρχείο-Mουσείο Ύδρας, που φιλοξενεί κειμήλια της Επανάστασης και ντοκουμέντα από τους δύο παγκόσμιους πολέμους, καθώς και το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στα παλιά κελιά της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Επόμενος σταθμός μας μία άλλη σημαντική ναυτική δύναμη κατά την διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας του 1821, οι Σπέτσες. Το πρώτο που θα αντικρύσουμε είναι η Ντάπια – σημείο συνάντησης του νησιού. Ο περίπατος που ξεκινά από την Ντάπια περνά κάτω από λιθόστρωτες διαδρομές και κανόνια που χρονολογούνται από την ελληνική επανάσταση, μέχρι να φτάσει στην Κοργιαλένειο Σχολή και το παλιό λιμάνι. Στη διαδρομή θα δούμε μερικά από τα πλέον χαρακτηριστικά κτίρια των Σπετσών, όπως το αρχοντικό της Μπουμπουλίνας, το αρχοντικό του Μέξη, τον Φάρο και την Παναγιά την Αρμάτα. Στο αρχοντικό του Μέξη βρίσκεται το Μουσείο των Σπετσών όπου ξετυλίγεται όλη η ένδοξη ιστορία τους, ενώ το αρχοντικό της Μπουμπουλίνας έχει μετατραπεί σε μουσείο αφιερωμένο στην ζωή της και την συμβολή της στην Επανάσταση του 1821. Μπορείτε να δείτε το ηλιοβασίλεμα από τον Φάρο, ο οποίος λειτούργησε το 1837 και είναι ένας από τους πρώτους στην Ελλάδα.

Θα δούμε ακόμα το ξενοδοχείο Poseidonion Grand Hotel που άνοιξε τις πόρτες του το καλοκαίρι του 1914 χαρίζοντας αίγλη και λάμψη στο νησί. Βρίσκεται στην πλατεία Μπουμπουλίνας, στην οποία πραγματοποιούνται όλες οι σπουδαίες εκδηλώσεις του νησιού με σημαντικότερη την αναπαράσταση της Ναυμαχίας των Σπετσών του 1822 «Αρμάτα». Αφήνοντας πίσω το λιμάνι, ερχόμαστε σε άμεση επαφή με το αυθεντικό χρώμα που κρύβεται στην μέσα πλευρά του νησιού. Εκεί που ολάνθιστα σοκάκια περνούν έξω από γραφικές αυλές, εκεί όπου η καταπράσινη ενδοχώρα με τους πευκώνες και τα μεθυστικά αρώματα του καλοκαιριού μπλέκονται σε μείγματα μοναδικά. Αυτά είναι μάλιστα που έδωσαν στο νησί το όνομά του: Isola di Spezzie το αποκαλούσαν οι Ενετοί, όταν πέρασαν από τον Σαρωνικό, δηλαδή «μυροβόλο νησί». Τα πεύκα άλλωστε δεν θα εγκαταλείψουν στιγμή το οπτικό σας πεδίο, αφού φτάνουν μέχρι και τις καταγάλανες σπετσιώτικες ακτές, οι οποίες μπορεί να μην συγκρίνονται με εκείνες των Κυκλάδων, αλλά παραμένουν αρκούντως σαγηνευτικές για βουτιές. Αργά το απόγευμα επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο μας και χρόνος ελεύθερος για να περιπλανηθείτε στα στενάκια της περιοχής. Όσοι φυσικά δεν επιθυμείτε, θα έχετε την ημέρα στην διάθεσή σας για κολύμπι στα υπέροχα νερά του Τολού. Η παραλία είναι το πιο δημοφιλές αξιοθέατο. Έχει μήκος ενός χιλιομέτρου και τα νερά της είναι ρηχά και ήρεμα. Είναι μία όμορφη και οικογενειακή παραλία, κατά μήκος της οποίας είναι χτισμένο σχεδόν όλο το χωριό. Εκεί θα βρείτε beach bar, καφετέριες και ταβέρνες με φρέσκα ψάρια και ντόπια θαλασσινά. Οι κάτοικοι είναι ευγενέστατοι και πρόθυμοι να σας εξυπηρετήσουν σε ό, τι χρειαστείτε.

Μετά το πρωινό μας, αναχωρούμε για περιήγηση στην πανέμορφη πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας μετά την απελευθέρωση. Περπατώντας στην παλιά πόλη, δεν είναι να απορεί κανείς που πολλοί επισκέπτες της μαγεύονται από την ομορφιά της και καταλήγουν να μη βλέπουν τίποτα άλλο: Τα πλακόστρωτα δρομάκια της, που ελίσσονται ανάμεσα σε όμορφα αρχοντικά και κάτω από λουλουδιασμένα μπαλκόνια. Τα πέτρινα σκαλάκια που θα συναντάτε κάθε λίγα βήματα οδηγούν στις απάνω γειτονιές, στις οποίες βασιλεύει εκείνη η ονειρική ησυχία που θα σας φέρει στο νου κάτι από τη Μονεμβασιά. Στο κέντρο όλων, η πλατεία Συντάγματος με την εντυπωσιακή ανοιχτωσιά της είναι το σημείο μηδέν της παλιάς πόλης, και αυτό που συγκεντρώνει γύρω του τα περισσότερα αξιοθέατα. Θα δούμε την Βουλή που στεγαζόταν εδώ όταν το Ναύπλιο ήταν πρωτεύουσα της Ελλάδας, το ανάκτορο Ιωάννης Καποδίστριας, το αρχαιολογικό μουσείο, το σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και λίγο πιο μακριά, τον εντυπωσιακό ναό του Αγίου Γεωργίου. Το Παλαμήδι, στο οποίο με βάση έναν άλλο θρύλο, από αυτούς που πλημμυρίζουν το Ναύπλιο, τα σκαλιά του ήταν, χίλια, μέχρι που το άλογο του Κολοκοτρώνη έσπασε το τελευταίο και έμειναν 999.. Οι πιο αθλητικοί θα δοκιμάσουν να τα ανέβουν, οι υπόλοιποι μην αγχώνεστε, υπάρχει κανονικότατος δρόμος που σας οδηγεί στην είσοδο του κάστρου. Προσφέρει φαντασμαγορική θέα στην πόλη από τις πολεμίστρες του, υπέροχες διαδρομές στο εσωτερικό του και απανωτές ανατριχίλες στην τρύπα-φυλακή του Κολοκοτρώνη, που δεν ενδείκνυται για κλειστοφοβικούς.

Από το λιμάνι και την παραθαλάσσια προβλήτα με τα πολύχρωμα βαρκάκια και τα παραδοσιακά καφενεία που δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα, θα δούμε το Μπούρτζι, το οποίο έχτισαν οι Βενετοί, το 1473, και το έλεγαν Castello dello Soglio, δηλαδή Κάστρο του Θρόνου. «Μπούρτζι» το είπαν οι Οθωμανοί που ήρθαν αργότερα, φρούριο δηλαδή, και το όνομα του έμεινε. Το μικρό χιλιοφωτογραφημένο φρούριο επάνω στο νησάκι των Αγίων Θεοδώρων έχει υπάρξει φυλακή και αργότερα πολυτελές ξενοδοχείο ως τα τέλη του 1970. Σήμερα, είναι το τέλειο σκηνικό κάθε ναυπλιώτικου ηλιοβασιλέματος. Η Ακροναυπλία, ήταν η Ακρόπολη των αρχαίων χρόνων, στην οποία Βενετοί και Φράγκοι προσέθεσαν τείχη, φρούρια και κανόνια. Σήμερα, είναι μια από τις ωραιότερες βόλτες του Ναυπλίου, με τις ανηφοριές της να αποκαλύπτουν πίσω από κάθε στροφή άλλη μια υπέροχη θέα στην πόλη-στη θάλασσα-στην πόλη και πάει λέγοντας. Το Λιοντάρι των Βαυαρών είναι εντυπωσιακό, είναι τεράστιο, είναι σκαλισμένο στον βράχο με ένα μικρό πάρκο να απλώνεται κάτω από τα πόδια του. Το λιοντάρι που κοιμάται είναι έργο του Γερμανού γλύπτη Kρίστιαν Zίγκελ, φτιάχτηκε κατόπιν παραγγελίας από τον βασιλιά Λουδοβίκο, πατέρα του Όθωνα, στη μνήμη των βαυαρών στρατιωτών της ακολουθίας του Όθωνα, που πέθαναν στο Ναύπλιο το 1833 από επιδημία τύφου. Οι ντόπιοι, βέβαια, λένε ότι αυτά που τους σκότωσαν ήταν τα πολλά πικράγγουρα που έφαγαν, εξ ου και η άλλη, ανεπίσημη ονομασία του μνημείου «Αγγουρώον». Επιστροφή στο Τολό και χρόνος ελεύθερος για την τελευταία μέρα μας.

Τελευταία ημέρα μας στο όμορφο Τολό και αφού πάρουμε το πρωινό μας, αναχωρούμε για την Επίδαυρο, τον σημαντικότερο αρχαίο τόπο λατρείας του θεού Ασκληπιού. Ξακουστή σε όλη την τότε Ελλάδα την έκανε το Ασκληπιείο της, ένα από τα σπουδαιότερα θεραπευτήρια της αρχαιότητας. Θα επισκεφθούμε το Αρχαίο θέατρο και το αρχαιολογικό μουσείο. Συνεχίζουμε για την πόλη της Κορίνθου. Θα περπατήσουμε στην παραλιακή ζώνη, γύρω από την πλατεία Ελ. Βενιζέλου με το εντυπωσιακό άγαλμα του Πήγασου, σύμβολο της πόλης, και το μικρό λιμάνι του Φλοίσβου με τη μαρίνα.

Στο κέντρο της πόλης και στον πεζόδρομο βρίσκεται το πιο πολυσύχναστο σημείο συνάντησης των κατοίκων με εμπορικά καταστήματα, καφέ και μπαρ. Και επειδή καμία επίσκεψη στην ευρύτερη περιοχή δεν θα είναι ολοκληρωμένη χωρίς τη διώρυγα της Κορίνθου θα έχουμε την τελευταία μας στάση για φωτογραφίες. Από εκεί θα πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για την πόλη μας.